Luísa Nóbrega, 29 kwietnia – 18 maja 2014

Niedobrze mieć przeszłość, nawet cudzą

Luísa Nóbrega, artystka rezydentka z Brazylii, stworzyła instalację „Niedobrze mieć przeszłość, nawet cudzą” złożoną ze śladów dwunastu akcji performatywnych przeprowadzonych w trakcie swojego 21-dniowego pobytu w Warszawie. Poprzez swoje działania performerka odnosi się m.in. do ograniczeń nauk historycznych i języka poezji współczesnej, m.in. Paula Celana i Anny Kamieńskiej. Jej działania wchodzą również w dialog z okolicznymi miejscami pamięci, w tym ze stołecznymi cmentarzami żydowskimi, pozostałościami murów warszawskiego getta, znajdującym się niegdyś w ich obrębie Szpitalem Dziecięcym Bersohnów i Baumanów, a także obozem zagłady w Treblince.

Artystka rozumie historię jako fragmentaryczną zbiorową imaginację, pełną luk i sprzeczności, czemu daje wyraz w sposobie rejestracji niewidzialnych akcji realizowanych w przestrzeni publicznej na oczach nieświadomych tego przypadkowych świadków. Na instalację, którą mogliśmy oglądać w muzeum podczas Nocy Muzeów (17.05.2014 r), składają się obiekty służące wcześniej artystce za rekwizyty jej działań lub ich niepozorne dokumentacje fotograficzne, wideo i audio, dające zaledwie częściową informację o tym, z czym mierzyła się w ciągu ostatnich trzech tygodni.

Te fragmentaryczne i niekompletne ślady odnoszą się do natury wiedzy, jaką mamy dziś o wydarzeniach z przeszłości, i ograniczonego dostępu do zrozumienia doświadczeń innych ludzi. Poszlakowe dokumentacje, podobnie jak upór artystki, by nie zdradzać natury podejmowanych przez nią działań, odnoszą się z jednej strony do faktu, że punkt wyjścia projektu stanowiła dla niej pamięć o wydarzeniach, z którymi osobiście nic jej nie łączy (artystka nie ma korzeni żydowskich). Z drugiej strony – daje wyraz sposobowi, w jaki definiuje ona traumę jako stan, o którym nie sposób mówić.

Pobyt artystki zakończyło spotkanie prowadzone przez Adama Lipszyca, filozofa, eseistę i tłumacza, w którego rezultacie powstał tekst o projekcie:

>>„W gardle: nic. Kilka uwag o pracy Luísy Nóbregi” autorstwa Adama Lipszyca.

Więcej o artystce

Luísa Nóbrega jest Brazylijką, absolwentką filozofii na Uniwersytecie w São Paulo. Jako artystka performans brała udział w wydarzeniach takich jak: Periferias, multidyscyplinarny festiwal w Huesca w Hiszpanii, Arte Ocupa Live Art Festival w Santa Maria, Rio Grande do Sul w Brazylii i wielu innych, w tym m.in. w Urugwaju i Kolumbii. Była rezydentką programów instytucji takich, jak: SIM Residency w Reykjaviku czy Nida Art Colony w Neryndze na Litwie. Jest także stypendystką programu grantowego Fundação Joaquim Nabuco.

Więcej informacji można znaleźć na stronie www.luisanobrega.com. 

>> Więcej na temat rezydencji artystycznych.

Działanie „Muzeum otwarte – edukacja w działaniu” realizowane jest w ramach projektu „Żydowskie dziedzictwo kulturowe”, komponent „Oblicza różnorodności”. Wsparcie udzielone z funduszy norweskich i EOG przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię

www.eeagrants.org, www.norwaygrants.org 
Więcej o projekcie „Żydowskie dziedzictwo kulturowe”