Osobiste pamiątki Felicji Blumental w zbiorach Muzeum POLIN

Osobiste pamiątki Felicji Blumental (1908 Warszawa – 1991 Tel Awiw), światowej sławy polskiej pianistki i klawesynistki, wzbogaciły zbiory muzeum.

"Cały dzień przesiedziałam dzisiaj [w] konserwatorium. Rano miałam lekcję z Drzewieckim. Pochwalił mię (sic!), powiedział, że dobrze gram sonatę Beethovena opus 111. Grałam po raz pierwszy całą" – zapisała 16 stycznia 1932 roku Felicja Blumental w "Pamiętniku z mego najsmutniejszego okresu młodości", pisanym w długich miesiącach rozstania z narzeczonym, późniejszym mężem, malarzem Markusem Miznem.

Dziennik jest teraz, obok zdjęć, listów a nawet zeszytów szkolnych częścią kolekcji Felicji Blumental w Muzeum POLIN.

W warszawskim Konserwatorium Muzycznym Felicja studiowała kompozycję u Karola Szymanowskiego oraz grę na fortepianie pod kierunkiem Józefa Goldberga, Zbigniewa Drzewieckiego i Józefa Turczyńskiego. W 1937 roku wzięła udział w III Konkursie Chopinowskim. Po wybuchu II wojny światowej przedostała się z mężem do Nicei, skąd w roku 1942 wyjechali do Brazylii. Po powrocie do Europy w 1954 roku, mieszkali we Włoszech i w Londynie.

Dorobek fonograficzny Felicji Blumental jest bardzo bogaty. Pianistka dużo koncertowała, ważni kompozytorzy XX wieku pisali dla niej utwory. Heitor Villa-Lobos dedykował jej V Koncert fortepianowy. Witold Lutosławski specjalnie dla Felicji Blumental rozpisał na orkiestrę i fortepian "Wariacje na temat Paganiniego", wykonane przez pianistkę po raz pierwszy z Florida Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Briana Priestmanna w 1978 roku.

Od roku 1999 w Tel-Awiwie odbywają się corocznie międzynarodowe festiwale muzyczne imienia Felicji Blumental.