Tracone twarze Jana Vanrieta – dar dla Muzeum POLIN

Kolekcję muzeum wzbogaciły dwa obrazy autorstwa Jana Vanrieta, wybitnego flamandzkiego malarza i pisarza, uznawanego za ojca belgijskiego malarstwa narracyjnego. Dwa portrety z 2010 r. „Ester” i „Mojżesz” reprezentują cykl obrazów Żydów deportowanych z Belgii w czasie II wojny światowej.

Tematem twórczości malarskiej Jana Vanrieta jest często trudna przeszłość: historia II wojny światowej, zniszczenia i prześladowania, pogromy i morderstwa, utrata rodziny i tożsamości.

Historia nazimu i stalinizmu są również częścią historii rodzinnej samego artysty – jego ojciec, matka, wujek i babcia za ich zaangażowanie w belgijskim ruchu oporu zostali deportowani do Mauthhausen.

Zainspirowane wojną prace Jana Vanrieta pokazano po raz pierwszy na wystawie „Jan Vanriet – Losing Face” w Muzeum Kazerne Dossin w Mechelen (Belgia) na przełomie 2013 i 2014 roku. Nie przez przypadek wystawę urządzono w ważnym dla współczesnych Belgów muzeum i miejscu pamięci.

Jan Vanriet brał udział w biennale w Sao Paulo (1979) i Wenecji (1984). Realizował projekty wystawiennicze i komercyjne w San Diego i Los Ageles, Dublinie, Michigan, Frankfurcie, Johannesburgu, Luksemburgu.

W 2000 roku wykonał mural dla stacji metra De Brouckere w Brukseli. Wystawa „Czas zamknięcia” w Muzeum Sztuk Pięknych w Antwerpii, której był współautorem, zgromadziła ponad 88 000 zwiedzających.

Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych, m.in. w Królewskim Muzeum Sztuk Pięknych w Antwerpii, Muzeum Sztuki McNay w San Antonio, Muzeum Sztuki Współczesnej w La Jolla, Muzeum Sztuki w San Diego, Narodowym Muzeum Sztuki Współczesnej w Londynie.

Do zbiorów Muzeum POLIN obrazy przekazał Roberto Polo, znany kolekcjoner i mecenas sztuki, właściciel galerii sztuki w Brukseli.