Moi żydowscy rodzice, moi polscy rodzice

Wystawa "Moi żydowscy rodzice, moi polscy rodzice", prezentowana w Muzeum POLIN od kwietnia do czerwca 2015, opowiada o losach piętnaściorga dzieci urodzonych w latach 1939–1942. Ocalały dzięki bezgranicznej rodzicielskiej miłości, która kazała oddać je w obce ręce, a także odwadze ludzi, którzy uznali je za własne. Mimo że urodziły się z wyrokiem śmierci, a los nie szczędził im gorzkich doświadczeń, uśmiechają się do nas ze zdjęć. Dobrze przeżyli życie, które podarowali im rodzice — żydowscy i polscy.

W Polsce z Zagłady ocalało około 5 tysięcy z blisko miliona żydowskich dzieci. Wiele z nich znalazło schronienie w polskich rodzinach. Polacy, którzy zaopiekowali się ocalonymi dziećmi, często później stawali się ich przybranymi rodzicami. Na ogół prawdę trzymali w tajemnicy, niektórzy wyjawili ją przed śmiercią, inni zabrali ją do grobu.

Bohaterowie wystawy, wychowani w obcych domach, które uważali za własne, musieli zmierzyć się ze swoją historią i stworzyć tożsamość łączącą utraconą i zyskaną rodzinę. Często latami szukali śladów swoich żydowskich bliskich, nazwisk, dat urodzenia. Ci, którym się to nie udało, wciąż mają nadzieję.

Wystawa Stowarzyszenia "Dzieci Holocaustu” w Polsce".

Projekt przygotowany we współpracy z Muzeum POLIN dzięki wsparciu Fundacji im. Róży Luksemburg Przedstawicielstwo w Polsce.